En cömert değilim, en cimri de.
En kibirli değilim, en mütevazı da.
Hiç kimseyi kandırmamış değilim, herkesi aldatmış da.
Kimseyi yarı yolda bırakmamış değilim, herkesi satmış da.
Hep iyiliğimden kaybetmiş değilim,
kötülük yapa yapa kazanmış da.
Çok başarılı olduğum günler de oldu, dibe vurduğum da.
Sevgi dolu değilim, nefret dolu da.
Barışçıyım, biraz da savaşçı.
Biraz güçlüyüm, biraz zayıf.
Biraz iyiyim, biraz kötü.
İyi, kötü.
İnsanım...
William Shakespeare ait bu sözleri paylaşarak
Anlatmak istediğim düşüncelerime başlamak istiyorum.
Dünya klasiğinin bahsettiği gibi
Neden insanlar dünyada
Hep en iyi
En doğru
En dürüst
En mükemmel olduklarını anlatmak isterler ki
Hep enlerin önemli olduklarına mı inanırlar
Yoksa başka önemli noktanın olmadığına mı?
Nedir merkeziyetçiliğin,
Yada mükemmeliyetçiliğin nedeni;
İnsanların oldukları gibi,
İnandıklarına sevdalarına yaptıklarına ideallerine
Yada inanç veya hedeflerine sahip çıkma
Yada arkasında durma hakları yok mudur?
Sadece mükemmeller,
Sadece en doğru ve dürüstler
Yahut en popülist olan mı sahiptir
Tüm saydığım bu haklara...
Orta düzey zekaya
Ya da ortalama vasıflara sahip olanlar
Gidemez mi bir şeylerin peşinden.
İçinde volkanlar patlayan,
Hedefi için kendini ortaya koyabilecek kişilerin,
Yok mudur değeri;
Sadece popülizm mi önemli,
Sadece gövde gösterisi mi para eder bu basit dünyada...
Ciddi mental düşünceleri ortaya koyanların
Popülasyonun değil gerçeklerin peşinde olmanın
Günahı ikincil olmak mıdır hep…
Evvela güç müdür iktidara sahip olanların amacı
Yada iktidardakine hizmet edenin asıl gayesi
Güç mü önemlidir
Yoksa ortalama insan olmak mı
Realitenin hakkın ya da savunmasız bir mazlumun
Ne olduğunun önemi yok mudur
Güçlüler hep iyi midir
Yok mudur onların günahı
Hep enler midir onların hayali
Enlerin kötüsü yada iyisi olduğunu bilmeden
Yoksa ben mi abartıyorum enlerin bu yaptıklarını
Belki de ben en olamadığım için kıskanıyorum...
Lakin yine de haykırmak istiyorum
Ben en değilim belki de
Yalnız sevdama, davama, ilkelerime, dünyama, saygı duyduklarıma,
En önemlisi amacıma
En az enler kadar aşığım
Beni yargılamak mı?
Yazının başında ki saydığım satırlar kadar kolay
Anlamak mı !!!
Yüreğimde ki yangını söndürmek kadar zor…
-